Storytime: The time I thought my house was haunted.

Γειά σας, τι κάνετε; Εχώ καιρό να κάνω ένα άρθρο που να σας λέω καποιά ιστορία μου και για αυτό ήρθε η στιγμή να μιλησουμέ για τα γεγονότα μου με έκαναν να πιστέψω ότι το παλιό σπιτί που έμενα( Έχω μετακομισεί περίπου ένα μήνα στο καινούριο, που είναι δικό μας και δεν νοικιάζουμε πια!) ήταν στοιχιωμένο.

Λίγα γενικά πράγματα για το σπίτι: 

Το σπιτί ήταν στο τρίτο όροφο και γύρω γύρω δεν υπήρχαν πολλά σπίτια. 

Στην πολυκατοικιά που μέναμε τα υπολοιπά διαμερίσματα τα είχαν μέλη μιας οικογένειας και στο σπίτι που έμενα, έμενε η προγιαγια της οικογένειας που πέθανε σε αυτό! Σε αυτό το σπίτι εζήσα 7 χρόνια.

Η αποψή μου για τα φαντάσματα και γενικά τα μεταφυσικά φαινόμενα: 

Κάποτε ήμουν κάθετη στο ότι υπάρχουν οντότητες, φαντάσματα, δαίμονες κτλ.. Τώρα δεν είμαι τελειώς κλειστή σε αυτό! Μπορεί να υπάρχουν, μπορεί και οχι - δεν ξερουμέ με σιγουριά ποια είναι η σωστή απαντηση- παντώς αν υπάρχουν καλύτερα να μείνουν μακρία μου :p 

Λοιπόν τα περιστατικά που θα σας διηγηθώ δεν θυμαμαί ακριβώς πότε έγιναν γιατί έζησα και τόσα χρόνια σε αυτό το σπίτι και δεν πιστεύω να τα θυμάμαι και όλα! 

Το πρώτο περιστατικό που θα σας πω είναι οτι συχνά όταν εφευγάν οι γονείς μου και ο αδερφός μου ένιωθα ότι κάποιος υπάρχει μέσα στο σπίτι. Είτε ήταν μέρα είτε νύχτα, όταν ήμουν μόνη μου ένιωθα αυτό το συναισθήμα που νιώθεις λες και κάποιος σε παρακολουθεί. Επειδή το σπίτι ήταν στον τρίτο και δεν είχε σπίτια γύρω γύρω, όπως είπα και παραπάνω, δεν γινεταί να με έβλεπε κάποιος απο κάποιο μπαλκόνι/ παράθυρο. 

Το δεύτερο περιστατικό που σας πω είναι αυτό που μάλλον έγινε περισσότερες φορές απο όλα! Παρόλο το γεγονός ότι δεν υπήρχε περιπτωσή να με δει κάποιος να ντύνομαι/ ξεντύνομαι έγω πάντα τραβούσα την κουρτίνα, την έκλεινα και μέτα που ντυνόμουν δεν την ξανάνοιγα γιατί βαριόμουν. Υπερβολικά πολλές φορές μου έτυχε να είμαι στο δωματιο με κλειστή την κουρτίνα, να βγω έξω στο σαλόνια για λίγο( συνήθως για να φαω ή να πιω) και μετά που έμπαινα η κουρτίνα ήταν ανοιχτή. Αρχικά νόμιζα ότι είχαν μπει οι γονείς μου ή ο αδερφός και την άνοιξαν αλλά παρατήρησα ότι αυτό γίνοταν ακόμα και όταν δεν ήταν οι αλλοί  3 στο σπίτι. 

 

Ένα βράδυ εκεί που κοιμόμουν, γύρισα να αλλάξω πλευρά και είδα καποιόν, μια σκιά να είναι δίπλα στο κρεβάτι μου. Νόμιζα ότι ήταν ο μπαμπάς μου γιατί μερικές φορές ερχόταν να βράδια να δει αν κοιμόμουν. Ο μπαμπάς μου καθε φορά που ερχόταν με έτριβε στην πλάτη γιατί ξέρει ποσο μου αρέσει αυτό. Εκείνο το βραδύ δεν το έκανε. Φρικάρα, χεστηκά πάνω μου, φοβήθηκα  τόσο πολύ με την σκεψη ότι αυτος που είδα δεν ήταν ο μπαμπάς μου αλλά κάποιος αλλος. Επειδή η σκιά ήταν και πολύ ψηλή , δεν γίνεται να ήταν ο αδερφός μου ή  η μαμά μου. Με το που γύρισα πλευρό, εκλείσα τα μάτια μου και έκανα ότι κοιμόμουν. Επειδή δεν είχα πειστεί ακομά ότι δεν ήταν καποιό μέλος της οικογένειας μου περίμενα αρκετή ώρα να ακούσω βήματα που να πηγαίνουν έξω απο το δωμάτιο, και καλά ότι φευγεις η μαμά μου ασπούμε απο το δωμάτιο, αλλά δεν άκουσα βήματα.

Απο την  μια ηθέλα να γυρισώ να δω, να σιγουρευώ ότι δεν ήταν δημιούργημα της φαντασιάς μου αλλά απο την άλλη ήμουν τρομοκρατημένη.. Από το μυαλό μου περνούσαν ένα κάρο σενάρια ότι αυτή η σκιά ήταν ή καποιου κλέφτη/ εγκληματία/ δολοφόνου / βιαστή ή ήταν κάποιο φάντασμα ( Ο νους μου πήγε στα χειρότερα.) Τελικά μετά απο καμιά ώρα με πήρε ο ύπνος και το πρωί ρώτησαν τους δικούς μου αν ήρθαν το βράδυ και μου είπαν όχι. Ακόμα δεν ξέρω τι ήταν αυτό που είδα, ίσως ήμουν πολυ κουρασμένη και ήταν μια απλή παραίσθηση μέσα στον ύπνο μου αλλά τον φόβο που ένιωσα εκείνη την στιγμή δεν μπορώ να τον ξεχάσω!

Αυτές είναι οι μεταφυσικες εμπειρίες που έχω βιώσει,τώρα που έγραφα το άρθρο ένιωθα άβολα μάλλον επειδή ήμουν κατατρομαγμένη όταν  γίνονται όλα αυτά!

Ελπίζω να σας άρεσε το άρθρο.

See you soon:*